Het PIT werk niet alleen, maar met partners als het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG). Simone van het PIT en Saeske van het CJG vertellen over de kracht van hun samenwerking.
Wat is het Preventief Interventie Team (PIT)?
Simone: ‘Het PIT wordt ingeschakeld door scholen als een leerling ‘externaliserend’ gedrag vertoont. Dat betekent dat een kind bijvoorbeeld opvallend boos, agressief of manipulatief is. Vaak liggen daar onderliggende oorzaken aan ten grondslag. Door mogelijke oorzaken in kaart te brengen of juist uit te sluiten, kunnen we bepalen wat een leerling nodig heeft om beter met zijn of haar emoties om te gaan. De kracht van het PIT zit hem in het vroeg ingrijpen, zodat eventuele problemen niet verergeren.’
Op welk moment werken jullie samen?
Simone: ‘Als een kind bij ons wordt aangemeld, bewandelen we twee paden. We nemen een psychologisch onderzoek af bij het kind naar zaken die hem of haar mogelijk belemmeren. Daaruit kan bijvoorbeeld blijken dat een leerling zich verbaal niet goed kan uiten of moeite heeft met het begrijpen van opdrachten.
Daarnaast gaan we in gesprek met de ouders of verzorgers: hoe is de thuissituatie? Soms wordt duidelijk dat er gespecialiseerde hulp nodig is. Dan is het fijn om te overleggen en advies in te winnen bij partners als Saeske: wat is in dit geval het beste voor het kind?’
Waarom is samenwerken zo belangrijk?
Saeske: ‘Het komt regelmatig voor dat er rondom een kind verschillende problemen spelen. Op dat soort momenten gaan Simone, de school en ik met zijn drieën om tafel: wie kan welke rol het beste oppakken? Dat afstemmen is heel belangrijk, omdat iedereen zijn eigen expertise heeft én we een gezin niet willen overvragen als er verschillende zorgtrajecten tegelijkertijd lopen.’
Wat willen jullie bereiken in de toekomst?
Simone: ‘Het eerste woord dat in mij opkomt, is ‘stabiliteit’. Dat missen veel kinderen die externaliserend gedrag vertonen. Ik hoop dan ook dat we gezinnen kunnen ondersteunen bij het bouwen aan een veilige thuissituatie. Ook wil ik samen negatieve spiralen doorbreken.
Wanneer een leerkracht zich constant afvraagt waarom een kind de klas ontregelt, en het kind zich tegelijkertijd onbegrepen voelt, komen ze in een negatieve spiraal terecht. Begrip voor de situatie van het kind zorgt vaak dat die spiraal doorbroken wordt.’
Saeske sluit zich daarbij aan. ‘En helemaal nu er bij veel instellingen lange wachtlijsten zijn, is het fijn om samen te kijken hoe we zo snel mogelijk in actie kunnen komen. Daarnaast blijft een gezin twee jaar in beeld bij het PIT, waardoor we als CJG warm kunnen overdragen en weten: dit gezin staat voorlopig niet alleen.’
