Wie komen er en waarom? Dat vertellen gastvrouw Ruth en bezoekers Inge en Anka.
Inmiddels weet gastvrouw Ruth (73) wel wat haar vaste gasten drinken. Terwijl Anka (68) en haar hondje Pasja zich settelen op ‘hun’ plekje in de woonkamer maakt Ruth de koffie klaar: twee zoetjes en veel melk.
Anka komt dagelijks voor dat recept naar de buurtkamer. ‘Om even te kletsen. Hier kun je zijn wie je bent,’ vertelt ze. ‘Ook als het niet goed met je gaat.’ En Anka heeft het niet altijd makkelijk gehad.
In een van haar moeilijkere periodes, zo’n tien jaar geleden, kwam ze bij de buurtkamer terecht. ‘Ik ging door een zware depressie en mijn sociaal verpleegkundige stuurde me hierheen,’ weet ze nog.
Een kleine beurs
In die tijd was de buurtkamer nog alleen open voor mensen met psychische problemen. De bezoekers vormden een soort zelfhulpgroep. Inmiddels is iedereen welkom. De meeste mensen die hier komen hebben te maken met eenzaamheid en hebben een kleine beurs.
Ruth: ‘Daarom is de koffie maar één euro en kun je voor een schappelijke prijs een pannenkoek of een broodje eten. En een paar keer week is er een warme hap.’
Van vrouwenlunch tot digiles
Vandaag is er ook de wekelijkse lunch van de vrouwengroep, die wordt gehouden vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Ruth: ‘Het is de enige besloten activiteit die we hier hebben.’
Voor de dames is een tafel gedekt in een aparte ruimte. ‘Het is altijd gezellig en we maken het niet te zwaar, maar je kunt wel even iets kwijt over bijvoorbeeld je gezondheid.’
Ook voor bezoekers die niet in aanmerking komen voor de vrouwengroep is er genoeg te doen. Yoga, tekenen, creatief schrijven of digiles: begeleider Ingrid van perMens regelt elke keer weer andere workshops. Vandaag op het programma? Een dansmiddag met dj Emiel Vinyl. Ruth: ‘Hij draait dan oude singletjes in de kelder, heel leuk.’
Vandaag op het programma? Een dansmiddag met dj Emiel Vinyl.
Dan komt Inge (52) binnen. Sinds een maand of vier is ze hier regelmatig te vinden. Inge: ‘Ik zorg in mijn eentje voor mijn zwaar gehandicapte dochter. Dat is het mooiste wat er is, maar ook eenzaam werk.’
Door het onvoorspelbare gedrag van haar dochter ging Inge plekken en mensen mijden. ‘Nou, dan wordt je wereld klein,’ zegt ze erover. Daarom zocht ze een soort buurthuis om naartoe te kunnen. Die plek heeft Inge gevonden in buurtkamer Kostelijk.
‘Hier voelt ook mijn dochter zich vertrouwd: ze kan niet goed praten, maar hier begrijpen ze haar als ze een colaatje wil bestellen. Het is mooi om te zien dat ze op haar gemak is.’
Een glittertje
Toch is Inge vandaag alleen gekomen. Om even rustig de krant te lezen én om te dansen op de plaatjes van Emiel Vinyl. ‘Speciaal daarvoor heb ik vanmorgen een glittertje aangetrokken,’ zegt ze wijzend op haar zilveren trui. Dan vist ze ook nog twee grote oorbellen uit haar tas. ‘Het is leuk om je weer eens klaar te maken voor een feestje, maar ik kom hier ook vaak genoeg gewoon in mijn pyjama hoor. Met m’n krulspelden in.’
En dat is precies wat de buurtkamer wil bereiken: een plek waar mensen op hun gemak zijn en zich thuis voelen. Een heel enkele keer zorgt iemand voor onrust of gedoe, maar daar weet Ruth wel raad mee. ‘Dan zet ik diegene gewoon effe op z’n plek.’
Meer weten over de buurtkamers van perMens?
Lees alles over onze buurtkamer Kostelijk in Amsterdam-West.
Liever naar onze buurtkamer in Amsterdam Centrum? Ga dan eens langs bij Buurtkamer de Moddermolen.
