Onlangs leidde een hoogopgelopen conflict tot haar vertrek en een terugval in gebruik. Gelukkig wist bemiddeling van haar behandelaars van Mentrum (link naar: https://mentrum.nl) de gemoederen te sussen. Jo-Ann is weer terug op de Scheurleerweg, maar wel voor tijdelijk.
Ruzie
Jo-Ann: ‘De begeleiding vond dat ik mezelf niet goed verzorgde en dat ik slecht at. Ik was het daar niet mee eens. Dat meningsverschil is geëscaleerd in een hele zware, heftige ruzie. Ik heb mijn spullen ingepakt, een verhuisbedrijf laten komen, alles in de opslag laten zetten en ben naar mijn vriend vertrokken. Ondertussen was ik alweer flink gaan gebruiken.’
‘Want het leek voor de buitenwereld misschien dat het goed met me ging in dat jaar dat ik clean was, maar dat was niet zo, ik was doodongelukkig. Ik kreeg ook weer veel last van mijn gewrichten (Jo-Ann heeft al sinds haar jeugd de ziekte van Bechterew, een vorm van reuma, red.) en last van stemmen in mijn hoofd.’
Bemiddeling
‘Binnen twee maanden moest ik beslissen of ik terug wilde komen naar de Scheurleerweg, mijn plek was nog vrij. Maar ik was boos, ik wilde niet terug. Nu heb ik heel goed contact met mijn behandelaars van het FACT-team van Mentrum : Zij adviseerden me: ga nou terug. Toen ik bleef weigeren, hebben zij bemiddeld.
We zijn met z’n allen rond de tafel gaan zitten, mijn twee behandelaars, de psychiater, de begeleiders van perMens en ik. De uitkomst was dat ik voorlopig weer op de Scheurleerweg ging wonen, maar dat ik wel op zoek ga naar een andere woning. Een plek waar ik meer vrijheid heb, en waar ik mijn leven kan leiden zoals ik dat wil. Want ik heb nu officieel afscheid genomen van het clean zijn.’
‘Zo’n plek is bijvoorbeeld Domus van het Leger des Heils (een speciale woonvoorziening voor mensen met een verslaving en psychiatrische problematiek, red.). Die zou beter bij me passen. Daar ben ik nu voor aangemeld.’
Voor altijd
Op de Scheurleerweg wordt afkicken en clean blijven gestimuleerd, begeleiders zijn waakzaam dat bewoners goed voor zichzelf blijven zorgen. In een voorziening als Domus zijn de huisregels soepeler, gebruik van alcohol en/of drugs op hun eigen kamer wordt gedoogd. ‘Ik mag er op mijn kamer in alle rust gebruiken. En ik kan er voor altijd blijven wonen.’
Jo-Ann hoopt binnen een half jaar naar een meer passende woonvoorziening te kunnen verhuizen. Tot die tijd kun je haar nog heel af en toe tegenkomen in de Moddermolen, een van de buurtkamers van perMens in het centrum van Amsterdam, waar ze lange tijd gastvrouw was. ‘Dan ontvang je mensen, deel je thee en koffie uit, zorgt voor lunch. En je bent er ook een soort maatschappelijk werker. Mensen komen vaak met hun problemen naar mij, ook hier op de Scheurleerweg. Misschien omdat ik zelf een hoop heb meegemaakt. Er is weinig dat ik gek vind.’
Zelf komt Jo-Ann er telkens weer achter dat ze vooral vrijheid nodig heeft om gelukkig te zijn. ‘Ik moet mijn eigen leven kunnen leiden. Ik ben en blijf toch een meid van de straat.’
Lees het verhaal over Jo-Anns geschiedenis.
Tekst: Ilse van der Mierden
