Een appje van Randy: ‘Ben iets later, zit nog heel even bij de kapper.’ Het is typerend voor deze jonge ondernemer. Hij gaat niet voor een middelmatig resultaat, dus zorgt hij voor een goed kapsel voor op de foto bij dit artikel. Maar hij wil ook graag benadrukken: ‘Normaal ben ik áltijd op tijd, hoor! Ik ben een man van mijn woord.’
Straathoekwerker Jan kan dit beamen. ‘Als we hadden afgesproken, hoefde ik nooit te wachten. Best bijzonder, want jongeren komen niet altijd opdagen.’ Ze hebben afgesproken in de kantoorruimte die Randy huurt aan de achterzijde van Haarlem Centraal. Zijn laptop staat op een glanzende designertafel, het splinternieuwe logo van zijn bedrijf ROOD Loodgieters- en Installatiebedrijf hangt op een prominente plek.
Weten jullie nog hoe jullie elkaar hebben ontmoet?
Jan: ‘Volgens mij zag ik je voor het eerst in het skateparkje in Haarlem-Noord. Je was een jaar of 13.’
Randy: ‘Ik dacht eerst wel: wie is die man, wat komt hij hier doen? Ik en mijn vrienden waren altijd bang dat diegene een stille was, iemand van de politie. Maar al snel had ik door dat Jan het goed met ons voor had. Het helpt ook wel dat hij een man met humor is, je kunt echt met hem lachen.’
Jan: ‘Randy reed ook wel eens met mij mee in mijn auto tijdens een straatwerkronde. Hij wees mij op plekken waar jongeren uit het zicht wilden blijven van handhaving en politie. Randy was een jongen die overal wel kwam, veel mensen kende. In de auto praat je ook lekker ontspannen, kun je ook gelijk een goed gesprek hebben over hoe het gaat. Het duurde een tijdje, maar we kregen een band. Hij begon te vertellen dat het thuis niet goed ging, langzaamaan kwam hij los.’
Randy: ‘Jouw vijfdeurs groene Toyota Starlet, dat is waar ook, die zal ik nooit vergeten!’
Waarom durfde je het aan om Jan in vertrouwen te nemen?
Randy: ‘Jan is lekker zichzelf, zit niet strak in het pak. Hij heeft altijd zo’n leuk petje op. Hij gaf me altijd het gevoel dat er geen druk op zat. Ik had me als tiener echt niet zelf aangemeld bij instanties, hoewel het soms echt niet goed met me ging. Ik had iemand als Jan nodig, iemand die me af een toe een duwtje wilde geven. Jan kwam naar míj toe, vroeg me regelmatig: ‘Hé Randy, zullen we wokkie doen?’. Dan ging ik graag mee naar ‘onze’ woktent. Daar werkten we dan aan het begeleidingsplan.’
Jan: ‘Een informele werkwijze slaat beter aan bij jongeren. Ik ga inderdaad graag ergens samen iets eten of een kopje thee drinken, dan kunnen we rustig alles doornemen. Bij veel andere organisaties moet een jongere op kantoor komen en dat zorgt voor onnodige spanning. Dan moeten ze eerst in een wachtkamer plaatsnemen en vervolgens in een stoel aan een vergadertafel… Heel imponerend allemaal. Probeer dan nog maar eens een goed, open gesprek te beginnen. Wij werken juist heel laagdrempelig, maar er zit wel degelijk een beproefde methodiek achter.’
Wat hebben jullie samen aangepakt in het leven van Randy?
Randy: ‘Toen ik 15 was heb je me geholpen met mijn cv voor een bijbaantje.’
Jan: ‘Het is goed als je rond die leeftijd leert dat je wat moet doen voor je geld. De straat biedt veel verlokkingen, maar ik wilde ervoor zorgen dat je wist dat je ook op een andere manier aan je geld kon komen. Volgens mij heb jij altijd klusjes gedaan, toch? Je was niet vies van werk. Ook bleef je altijd naar school gaan, wat er ook speelde. Hoewel er toch best momenten waren dat je er de brui aan wilde geven.’
Randy: ‘Dan wist jij mij altijd wel weer te stimuleren om toch naar school te blijven gaan. Ik bleef ook mijn doel voor ogen houden: een eigen loodgietersbedrijf. We hebben ook later samen naar een leer-werkplek gezocht in die sector. Het was toen crisistijd, dus niet eenvoudig. We hadden een hele map samengesteld voor installatiebedrijven, met foto’s en informatie, een soort portfolio. Op mijn fietsje reed ik langs bedrijven om mijn map af te geven. Ik kreeg veel afwijzingen, maar uiteindelijk heb ik toch een plek gevonden.’
Wat was een ander mooi moment in jullie traject samen?
Randy: ‘Mijn eigen huis krijgen, dat was echt een hoogtepunt.’
Jan: ‘Mee eens, dat was fantastisch. Samen hebben we gestreden voor een urgentieverklaring. Je woonde soms bij die vriend, dan weer bij een ander. Geen stabiele situatie. We hebben gezorgd voor een goed onderbouwd dossier, inclusief een evaluatie van een psycholoog. Het was een wonder, een urgentieverklaring voor een woning, die krijg je bijna nooit. Maar wel een wonder waar we samen hard voor hebben gewerkt. Ik was in het begin nog wel even bang dat je verkeerde vrienden over de vloer zou krijgen, dat je de woning misschien weer zou kwijtraken. Het komt nogal eens voor. Maar je was heel serieus over je woning, net als over je studie en je werk. Uiteindelijk hebben we van jouw 2-0 achterstand, 2-2 gemaakt toen je een eigen woning kreeg en volgens mij staat het nu zeker op 2-3. De woning heeft heel veel rust gegeven, je kon tot jezelf komen.’
Randy: ‘Nu staat het inmiddels op minstens 2-4. Ik heb vier diploma’s behaald op het gebied van installatietechniek. Dit jaar ben ik mijn eigen bedrijf begonnen en het gaat heel goed. De hele week zit ik volgeboekt, hoewel ik uiteraard altijd wel uren vrij houd voor spoedklussen. Ik denk overal goed over na, van de online marketing tot de locatie van mijn kantoor: lekker centraal, dan valt je bedrijf op als mensen op Google Maps zoeken.’
Jan: ‘Ik vind het echt leuk dat we nog steeds contact hebben, dat ik je zo zie groeien. En toen je net met je bedrijf was gestart, heb je ook fantastisch werk bij mij thuis geleverd, met de plaatsing van een nieuwe cv-ketel.’
Randy: ‘Voor Jan heb ik wel speciaal prijsje gemaakt hoor.’
Jan: ‘Zeg, ik heb inmiddels wel trek gekregen, zullen we wat eten?’
Randy: ‘Wokkie doen?’
